Test Fisker Ocean: European Ocean Drive

Daar is ‘ie dan, de Fisker Ocean. We moesten er een tijdje op wachten, maar nu kunnen we dan als eerste met de Ocean rijden, in Nederland.

Nu in een gunstiger tijdsgewricht

Het verhaal van Fisker is redelijk bekend, maar toch even in vogelvlucht de historie van het merk. De Deen Henrik Fisker is zowel ondernemer als designer – hij is onder meer verantwoordelijk voor het design van de BMW Z8 en de Aston Martin DB9. Die combinatie van talenten bracht de wereld in 2008 de Karma. Een vierdeurs sportcoupé, half elektrisch, half aangedreven door een verbrandingsmotor. Het concept kennen we onder de naam range extender. Een begerenswaardige auto, die echter redelijk op het verkeerde moment kwam. Heel langzaam begon de wereld destijds aan het idee te wennen dat mobiliteit wel eens elektrisch kon worden. Was Henrik een paar jaar later met zijn initiatief gestart, dat had hij vast en zeker een volledig elektrische Karma ontwikkeld met zijn team. Het project ging roemloos ten onder en kwam in andere handen terecht; bij een partij die op financieel gebied over een langere adem beschikte. Henrik ging opnieuw aan de gang, in een iets gunstiger tijdsgewricht.

En dat resulteerde in de Ocean, een volledig elektrische SUV. Met die Ocean rijden we nu. De 4,77 meter lange auto loopt van de band bij Magna Steyr in het Oostenrijkse Graz, waar Mercedes al jarenlang de Geländewagen laat produceren. Vooralsnog levert Fisker de Ocean met twee aandrijflijnen. Een fiscaal interessante variant, met een 80 kWh accu voor een prijs van 43.900,- euro. Deze zogenaamde Sport komt pas over een maand op de markt en valt binnen de SEPP-regeling, waardoor er een voordeel valt te halen van 2950,- euro. Fisker komt echter als eerste met de dikke versie op de markt, onder de naam Extreme. Daarin, of beter gezegd daaronder, hangt een 113 kWh (bruto) accu die voor een moddervette actieradius van 707 kilometer zorgt. Een revolutionair rijbereik, voor een feitelijk helemaal niet zo verkeerde prijs van 63.590,- euro. De van twee elektromotoren voorziene Extreme heeft een vermogen van 564 pk, waarmee ‘ie naar 100 km/h sprint in 3,7 seconden.

De vermogensafgifte voelt soepel aan; niet in een keer een enorme hoeveelheid kracht zodra je het gaspedaal aanraakt. En andersom, het regenereren verloopt eveneens sympathiek. De remkracht van de elektrische aandrijflijn bouwt zachtjes op, zodat je de afname van de snelheid prettig kunt reguleren. Opvallend aan het totale rijkarakter is dat de Ocean niet zwaar aanvoelt, terwijl de versie met de 113 kWh accu wel gewoon echt veel weegt; 2334 kilo. De goede samenwerking tussen de demping en vering, en de stijve carrosserie creëren een voorzichtig dynamisch rijkarakter. Overigens mag er achter de Ocean met twee elektromotoren een aanhanger van 1800 kilo.

Het centrale beeldscherm kantelt

Het interieur ziet er netjes uit, komt een beetje Volkswagen-achtig over inzake de gebruikte materialen. Het voelt goed aan, maar hier een daar ook wat hard. Vooral de dikke balk tussen het glazen dak en precies boven het hoofd van de achterpassagiers had best wat compacter gemogen. Nu stoot een lange puber vermoedelijk af en toe zijn kop ertegen. Dat dak heeft geïntegreerde panelen die energie absorberen. In perfecte omstandigheden, dus niet in Nederland, zou dat zo’n 2500 kilometer extra rijbereik opleveren. Door de panelen is het dak niet transparant. Sterker nog, van binnen oogt het een tikkeltje curieus, met al die energielijnen kris kras door het glas. Aan ruimte geen gebrek, zowel voorin als achterin. Hoewel een Tesla Model Y gevoelsmatig meer net wat meer ruimte te bieden heeft. De middelste passagiers op de achterbank kan zijn voeten kwijt onder de relatief hoge middenconsole. In die middenconsole tussen de voorstoelen zit een handig opklaptafeltje waar je tijdens het laden een laptop of fastfood maaltijd kunt plaatsen. Het enorme display is kantelbaar, net als bij de diverse modellen van BYD. Klaarblijkelijk is het in Amerika niet toegestaan om te rijden met het scherm in horizontale stand, zo zei een woordvoerder van Fisker; zodra je ‘op de pedalen gaat’ kantelt het scherm een kwartslag naar portretstand. Je kunt uiteraard Youtube en tal van ander vermaak op het scherm toveren tijdens het laden. Dat laden gaat op maximaal 200 kW voor de 113 kWh Ocean. Da’s vlot zat, maar ook weer niet revolutionair. Aan een AC-lader komt ‘ie tot 11 kW.

De zomerstand, met alle ramen open

Mocht je een wielen-fetisj hebben, dan zit je goed bij Fisker. De keuze is reuze, tot zelfs in opzet covers die over de lichtmetalen wielen gaan. Een versie daarvan is vervaardigd uit gerecycled carbon, waarbij het ‘oude’ carbon is vermalen tot kleine stukjes en met hars tot een te vormen geheel gemaakt. Een andere grappige vondst is de California-modus van de ramen. Met een druk op de knop open al het glaswerk. Van het halve dak, alle zijramen, inclusief het kleine achterste zijraam tot zelfs het achterraam in de kofferklep. Klassieke Amerikaanse SUV’s hadden lang geleden ook een raam in de klep dat open kon. De California-stand maakt van de Ocean een functionele flaneer-auto.

Ocean heeft goede papieren in huis

Hoewel er inmiddels ruim te kiezen valt uit elektrische auto’s, lijkt de Ocean weldegelijk een nieuwkomer met bestaansrecht te zijn. Zijn design spreekt velen aan, hij heeft mooie functionaliteiten, is voldoende ruim, zet weliswaar geen maatstaf inzake materialen, heeft een menustructuur en graphics in het display die niet perse revolutionair goed zijn, maar de goede rijeigenschappen en de keuze mogelijkheid van een enorme accu die op papier een rijbereik van 700 kilometer mogelijk maken, moet de consument die winkelt in dit deel van de markt beslist wakker schudden. Bij wat mobiliteitsbehoefte is de Sport de betere keus, want vooralsnog door Den Haag gesubsidieerd.

Tekst: Werner Budding, camera: Adriaan van Gend