Het is zaterdag 14 juli 2018 en stralend weer, we zijn in Italië. Trots rijd ik met mijn gezin de camping op. We hebben gisteren en vandaag in totaal zo’n 1400 kilometer afgelegd, volledig elektrisch, voor de prijs van drie ijsjes. Dat geeft me toch een kick, niet normaal. Zonder één druppel brandstof, helemaal naar Toscane. Alsof je voor de eerste keer met je net behaalde rijbewijs dwars door de heuvels in de Ardennen rijdt, zó voelt dat. Ik heb alles geblogd, voor de liefhebber.
Op de camping opende ik Twitter en plaatste een vrolijke tweet, die een beetje te vaak gedeeld werd, wat resulteerde in ontzettend veel positieve reacties, al zaten er ook een paar zeikerds tussen. Het leverde ook een leuke column van collega Nynke de Jong in het AD op. De top drie vragen die mijn volgers stelden: hoe lang duurde het snelladen, wat is je bereik op één lading en hoe lang heb je er in totaal over gedaan?
Het snelladen met een Renault Zoe Q90 duurt ongeveer een uur, om de batterij tot 80 % vol te krijgen. Volgeladen kan je er in de zomer ongeveer 270 kilometer mee rijden naar de volgende stop. Mensen vergeten vaak dat je volgeladen wegrijdt, en dus voor 540 kilometer afstand één keer hoeft te snelladen. In totaal heeft de reis zo’n vijf uur extra gekost aan laadtijd. Deze vijf uur sta je niet te wachten, maar besteed je nuttig met lunchen, ontspannen, dineren, en overnachten. En voor alle trips in de buurt van het vakantieadres laad je steeds je auto ’s nachts op de camping weer vol.
Het schijnt een fenomeen te zijn dat mensen zich bedreigd kunnen voelen door het morele gedrag van anderen.
Terug in Nederland bleef ik me afvragen waarom er ook zoveel negatieve reacties op kwamen. En daar ben ik dankzij wat hulp op Twitter inmiddels achter. Het schijnt een fenomeen te zijn dat mensen zich bedreigd kunnen voelen door het morele gedrag van anderen. Dus als je een ander iets goeds ziet doen, dat je dan zelf het gevoel krijgt niet goed bezig te zijn. Florien Cramwinckel deed er voor haar studie onderzoek naar en vat het goed samen in haar artikel “Waarom vinden we niet-drinkers zo irritant?”. Kortom, hoe goed je ook je best doet om slechts de feiten te beschrijven waar je mee bezig bent of wat je bereikt, negatieve reacties blijf je houden, dat zit kennelijk in de aard van de mens. Al die kritiek daar kan je dus weinig aan doen. Vanaf dat moment heb ik besloten me daar niet meer druk om te maken. Kritiek op EV-rijden bagatelliseer ik direct tot een vrije keus. Meestal valt het kwartje dan wel snel. Het gaat er niet om hoe ‘goed’ of hoe ‘groen of grijs’ je bezig bent. EV rijden is gewoon heel leuk. Alleen dat ‘leuk’ zou al reden genoeg moeten zijn om volop te kunnen genieten van je EV-lifestyle. Dat het daarnaast nog voordelig en heel schoon is, da’s mooi meegenomen.
Maarten Hachmang
Heb je een vraag aan Maarten Hachmang? Stel ‘m HIER.
Super tof dat het goed gelukt is!
Vakantie moet ook relaxed zijn. Volgend jaar gaan wij misschien ook met een EV.
Rijdt toch niet meer dan 5-600km op een dag. Dan lekker relaxed de volgende dag verder.
En mensen vergeten dat het ook verstandig is na 2-3 uur rijden te pauzeren. En niet in 8 uur naar bv Nice te rijden.
Zou dan wel een mooie bijkomstigheid zijn als er meer EV ‘s op vakantie gebruikt worden. Minder haast op de weg.