De kreten ‘duurzaam’, ‘klimaatneutraal’ en ‘groen’ waarmee autofabrikanten de laatste tijd schermen zijn nogal misleidend, aldus Transport & Environment. De autofabrikanten misleiden hun investeerders door de totale afgelegde afstand en het brandstofverbruik van de geleverde auto’s flink te onderschatten.
‘Aanfluiting’
Luca Bonaccorsi, directeur duurzame financieringen bij de Europese denktank Transport & Environment: “Om groene investeringen effectief te laten zijn, hebben we accurate gegevens nodig. Autofabrikanten proberen beleggers zand in de ogen te strooien door de levenslange emissies van hun auto’s te laag op te geven. Dit is een aanfluiting voor de groene beweringen van autofabrikanten”.
Uitdagingen
Met ingang van volgend jaar staan vermogensbeheerders in de EU voor een aantal uitdagingen. Zo moeten proberen om hun portefeuilles CO2-vrij te maken en ook duurzaamheidskaders integreren. Daarbij moeten ze ook hun Scope 3-emissies (indirecte emissies) openbaar maken. In tegenstelling tot producenten van kantoormeubilair, ICT-apparatuur of mobiele telefoons valt het overgrote deel (98%) van de emissies van een autofabrikant onder Scope 3. Daarom vraagt Transport & Environment (T&E) zich af of die vermogensbeheerders wel over de juiste instrumenten beschikken. De nieuwe EU-eis zal vermogensbeheerders die in autofabrikanten investeren wel eens hard kunnen treffen.
Volgens het recente rapport van T&E (PDF) zullen de officiële emissies van autofabrikanten waarschijnlijk exploderen. Ook stelt T&E dat autofabrikanten aanzienlijk lagere Scope 3-emissies zullen rapporteren. Dit is volgens T&E een ‘tikkende tijdbom’ voor vermogensbeheerders en zou wel eens een nieuw schandaal voor de sector zou kunnen betekenen.
Wat zijn die Scope 1, 2 en 3?
Laten we eerst eens iets over die Scope vertellen. Scope 1,2 en 3 emissies zijn broeikasgasemissies die een CO2-footprint veroorzaken. Die emissies worden drie manieren gemeten:
- Scope 1-emissies
Dit zijn emissies die rechtstreeks door het bedrijf worden veroorzaakt, zoals de uitlaatgassen van een luchtvaartmaatschappij. - Scope 2-emissies
Deze emissies worden veroorzaakt door de opwekking van elektriciteit of warmte die het bedrijf nodig heeft om zijn belangrijkste producten te verkopen of zijn belangrijkste diensten te verlenen. - Scope 3-emissies
Dit zijn de emissies waar we het nu over hebben. Het zijn de emissies die worden veroorzaakt door de hele waardeketen van een bedrijf. En dat is ínclusief het eindgebruik van het geleverde product gedurende zijn gehele levenscyclus.
Waarom zijn die Scopes zo belangrijk?
Deze stellen beleggers namelijk in staat om de werkelijke oorzaken van emissies vast te stellen. Ook kunnen ze aan de hand hiervan middelen voorstellen om deze via allerlei methoden te verminderen. Bijvoorbeeld door minder in bedrijven te investeren die een hoge CO2-footprint hebben.
De autofabrikanten zijn daarin toch een verhaal apart. Zij hebben meestal een relatief lage Scope 1- en Scope 2-emissie heeft voor de productie. Maar de gebruikers van de geleverde auto’s veroorzaken gedurende vele jaren uitstoot, en dat zal tot zeer hoge Scope 3-emissies leiden.
Over het algemeen zijn de Scope 1- en 2-gegevens relatief gemakkelijk te verkrijgen. Maar die Scope 3 is uiteraard veel moeilijker te meten. Als vermogensbeheerder kan het daarom bijzonder moeilijk om zijn Scope 3-gegevens te meten. Men kan immers niet exact weten hoeveel kilometer de gebruikers van de geleverde auto’s rijden.
Volgens T&E is echter wel duidelijk dat de meeste autofabrikanten een (veel) te laag emissiecijfer afgeven. Daarom zegt T&E dat er meer toekomstgerichte meetmethoden nodig zijn om de daadwerkelijke CO2-footprint te meten. Niet alleen wat betreft de producten en diensten van bedrijven, maar ook hun hun hele waardeketen.
Daadwerkelijke emissies veel hoger dan gerapporteerd
Uit een analyse van T&E blijkt dat de toch al hoge Scope 3 emissies van autofabrikanten waarschijnlijk veel groter zijn dan officieel gerapporteerd. De wereldwijde emissies van autofabrikanten liggen gemiddeld 50% hoger dan wat zij rapporteren, stelt T&E. Daarbij rapporteren Hyundai-Kia en BMW emissies die respectievelijk 115% en 80% te laag zijn, blijkt uit de analyse van T&E.
Fabrikanten gebruiken verkeerde gegevens
Autofabrikanten baseren hun totale emissies op een aantal factoren. Dit zijn onder anderen de gemiddelde grootte van de voertuigen, het aantal kilometers dat met de auto’s wordt gereden en de levensduur van de auto’s. En over het algemeen gebruiken de autofabrikanten behoorlijk selectieve gegevens om tot een lager cijfer te komen. Toyota baseert de gemiddelde uitstoot van zijn voertuigen bijvoorbeeld op een totaal van 100.000 kilometer. En dat terwijl de auto’s van dat merk vaak een veelvoud daarvan meegaan.
Autofabrikanten zijn een CO2-intensieve investering
Vanuit een investeringsperspectief zijn autofabrikanten daardoor bijna even koolstofintensief als de petrochemische industrie. Een investering van 1 miljoen euro in een gemiddelde van de oliegiganten Exxon Mobil, BP en Shell genereert ongeveer 5.000 ton CO2-equivalent (CO2e). Als je datzelfde bedrag in de automobielsector financiert genereer je daarmee volgens T&E meer dan 4.500 ton CO2e in de autosector. En in sommige gevallen zelfs aanzienlijk meer: Indien je dat miljoen in Renault-Nissan-Mitsubishi zou investeren, resulteert dat in 10.000 CO2e en bij Honda kom je op 7.000 ton CO2e.
Luca Bonaccorsi: “Volgens de officiële openbaarmakingen financiert een euro die in een autobedrijf wordt geïnvesteerd nagenoeg dezelfde hoeveelheid koolstof als een euro in een oliemaatschappij. Dit zou de financiële sector wakker moeten schudden. Vermogensbeheerders die een tikkende koolstofbom willen vermijden, zullen moeten beginnen met het dumpen van autofabrikanten die vervuilende auto’s blijven verkopen.”
