We stekkeren lekker verder met de Mercedes EQC. Soms het hele land door, zolang we tussendoor maar af en toe ergens een laadmomentje in de agenda kunnen plannen. Inmiddels al bijna 7000 kilometer, zonder technische nukkigheid of grote ergernissen achter het stuur.
Regenereren iets te sterk?
Hoewel ze elders in deze auto soms wel wat knorrig reageren op de EQC. De Mercedes zou bij sommigen inzittenden een vleugje misselijkheid veroorzaken. Dat is iets wat we vaker vernemen van passagiers, als we met een EV op pad zijn. Het kan bijna niet anders dan dat het effect van het regeneratief remmen daar debet aan is. Het afremmen op de aandrijflijn vult de accu met energie, zoals bekend is.
Bij de ene EV gaat het regenereren, het afremmen dus, steviger dan bij de andere. Afgelopen week reden we met een Volkswagen ID.3. Die regenereert relatief beperkt, waardoor dus de mate van afremmen bij een ‘gaslos situatie’ ook niet zo nadrukkelijk voelbaar is. De één vindt dat fijn, de ander minder fijn.
Prettig aan de EQC is dat je vier regeneratiestanden hebt; van heftig tot het zogenaamde ‘zeilen’. In die stand – te bedienen middels de fraai gevormde aluminium flippers achter het stuur – rolt de Mercedes zo lang mogelijk uit met zo min mogelijk weerstand in de aandrijflijn. Onze voorkeurssetting gaat naar het stevigst regenereren.
Eco-stand rijdt bijzonder fijn
Hoewel het misschien wat gek klinkt van een liefhebber van autorijden, maakt de EQC een erg fijne indruk als de aandrijflijn in Eco staat. Ten opzichte van Normal en Dynamic ondervind je dan een relatief stevige weerstand in het rechterpedaal. Dat creëert automatisch een wat rustiger rijstijl, ondanks dat de 400 beschikbare pk’s gewoon tot je beschikking staan als je meer kracht uit je rechter kuit haalt. Het verbruik is deze periode verder gedaald, naar 21,1 kWh per 100 kilometer.
Actieradius van 400 kilometer is haalbaar
De meeste kilowatts laden wij thuis in de EQC. Daar staat een laadpunt van Alfen, die tot 22 kW in een EV kan pompen. Da’s een beetje overdreven voor een Mercedes EQC, die in de praktijk niet verder komt 7 tot 7,1 kW. Met een tarief van 21,8 cent per kilowattuur kost het thuis vullen van een volledig lege accu in de EQC 17,44 euro. Daarmee kom je bij een uiterst rustige rijstijl zo’n 400 kilometer ver, maar maximaal 330 kilometer hebben we ook regelmatig gescoord als we wat meer haast hebben. Overweeg je een elektrische auto, kijk dan ook even rond welke energieboer het voordeligst stroom levert. Bijvoorbeeld op energiehunter.nl, daar kun je op basis van je postcode eenvoudig de energietarieven vergelijken.
Augmented Reality
We haalden de Volkswagen ID.3 al even aan in dit artikel. Grappig detail is dat er binnen een paar maanden twee software updates worden uitgevoerd aan de nieuwe elektrische Volkswagen. De één heeft te maken met het berekenen en tonen van routes tussen laadpunten. Een kunstje dat Tesla al heel lang, en ook goed beheerst.
De andere update betreft het activeren van de augmented reality functie op het navigatiesysteem. Laat onze EQC nou van begin af aan zijn uitgerust met deze AR-functie. Dit werkt als volgt: op het scherm van het navigatiesysteem verschijnt een blauwe pijl zodra je ergens een bocht om moet. Dit is een extra aanwijzing, naast de gebruikelijke gekleurde streep die de route op de kaart markeert. De AR-functie bewijst vooral dienst als er bijvoorbeeld kort achter elkaar twee zijstraten naar rechts gaan, waar jij als bestuurder er één van moet hebben. De pijl op het scherm beweegt als het ware mee de bocht om, zodat je die feitelijk alleen maar hoeft te volgen om exact de juiste route te rijden.
Schitterend is niet altijd positief
Nu het langzamerhand minder zonnig weer is, hebben we ook minder last van schitteringen die worden veroorzaakt door de aluminium strip die in het dashboard zit, net onder het raam. Een fraai versiersel dat waarschijnlijk is bedacht om een soort ruimtelijk effect in het interieur te creëren, maar dat bij fel zonlicht hard in het voorraam schittert. Het afwerkingsniveau van de EQC is zoals we van Mercedes-Benz mogen verwachten: perfect. De soorten materialen die zijn gebruikt, voelen hoogwaardig aan en steken bijzonder secuur in elkaar. In het interieur ervaar je overduidelijk verschil met een merk als Tesla. Hoewel de bouwkwaliteit van die Amerikaan ook significant beter is dan tijdens de eerste jaren van het merk.
Geen frunk
Over Tesla gesproken. Deze EQC heeft Mercedes-Benz in een relatief korte tijd ontwikkeld. Op basis van bestaande techniek. De auto is dus niet puur als elektrische auto ontwikkeld. Dat is overigens geen halszaak, maar je merkt het wel; bijvoorbeeld aan de interieur-indeling. In de meeste EV’s vind je voorin bagageruimte, in de EQC niet. Hoewel de neus van de auto voor een EV veel lengte heeft.
Gemiste kans
Mercedes heeft de EQC als een snelle reactie op het succes van Tesla ontwikkeld. Als je dan bedenkt dat Daimler AG, het moederconcern van Mercedes, diep in Tesla heeft gezeten maar er veel te vroeg is uitgestapt, dan zou je kunnen stellen dat de Duitser een kans hebben gemist. In 2009 stopten ze 50 miljoen euro in Tesla en kregen daarmee tien procent van de aandelen in handen. Vandaar dat een Model S bijvoorbeeld dezelfde richtingaanwijzers heeft als deze EQC. Al in 2014 verkocht Daimler de aandelen Tesla. Hadden ze deze gehouden, dan waren de aandelen zo’n zeven miljard waard. Inmiddels is Tesla zo’n 300 miljard dollar waard, en heeft Daimler een waarde op de beurs van ongeveer 50 miljard.
Van EQ tot EQV
Dat neemt niet weg dat bij de enorme engineer- en R&D-afdelingen van Mercedes momenteel keihard wordt gewerkt aan een brede range van elektrische auto’s. Van een compacte EQA (een compacte SUV), tot een elektrische S-klasse, en een EQV, een elektrische personenbus. Van die laatste zie je op dit platform binnenkort een review.
Tekst: Werner Budding
