Waar de Dikke Van Dale voor het woord ‘blokkeerfries’ stemde, kwamen ze bij het “Genootschap Onze Taal” uit bij het woord ‘laadpaalklever’ als woord van het jaar 2018. Van mij had het rustig iets anders mogen zijn, iets als ‘zwartepietendiscussie-moeheid’ of ‘proefballonnetje’, maar goed. Het woord ‘laadpaalklever’ dus.
Definitie van laadpaalklever
Volgens Van Dale is de definitie van het woord laadpaalklever als volgt: ‘iemand die zijn elektrische auto na het opladen van de accu aan een openbare laadpaal laat staan’. Kortom je auto is al opgeladen én je houdt onnodig lang de laadplek bezet. In de praktijk betekent het dat je als EV-rijder al snel een laadpaalklever bent. Waar je met een plofauto (ICE) parkeert op elke parkeerplaats en het niet uitmaakt hoe lang je er staat, zal je als welwillende EV-rijder rekening moeten houden met de nieuwe norm dat je je voertuig verplaatst als de batterij vol is. Een duivels dilemma en dus een waardeloze oplossing wat mij betreft, precies zoals ik al eerder blogde over de zin en onzin van het boete- of connectietarief.
Dubbele moraal
Je kan het als EV-rijder simpelweg nooit goed doen vanwege een dubbele moraal door dit dilemma. Aan de ene kant wil je wél volgeladen weer vertrekken, aan de andere kant wil je niet onnodig lang het laadpunt bezet houden. Maar die twee zaken bijten elkaar. Je weet bijvoorbeeld nooit precies met hoeveel lading ‘over’ je aankomt bij de publieke laadpaal en dus hoe lang de lading zal gaat duren. Sommige laadpalen doen aan ‘slim laden’ en geven je soms minder of meer stroom waardoor de auto veel sneller of juist langzamer opgeladen wordt. Daar kan je als EV-rijder niet op plannen.
Soms wil je langer in het centrum aan de laadpaal parkeren, bijvoorbeeld bij een hotelovernachting. Als je om 22:00 aankomt in een stadscentrum en je hebt de volle lading nodig voor de volgende morgen, dan verplaats je ’s nachts om 04:00 je wagen niet. Of als je bijvoorbeeld in de bioscoop zit, dan ga je niet snel naar je auto terug. Door niet te ‘laadpaalkleven’ kun je ook nieuwe problemen introduceren. Bijvoorbeeld in een wijk met een hoge parkeerdruk je auto bij de laadpaal weghalen en op een ‘niet-EV-plek’ neerzetten, dat levert per saldo één parkeerplaats minder op voor ‘niet-EV voertuigen’ waarbij de laadplek daar vooralsnog leeg blijft. Vooral ’s nachts is dat misschien helemaal niet wenselijk.
De oplossing?
De enige houdbare oplossing? Meer laadpalen op het werk en meer laadpleinen. Op een laadplein mag iedereen parkeren (wel/geen EV), en heeft élke plek gewoon een type2-stopcontact voor de mensen die eventueel willen laden. Het maakt dan ook niet meer uit hoe lang iemand daar blijft staan en daarmee zal ‘laadpaalklever’ als woord hopelijk snel geschiedenis worden.
Maarten Hachmang
Heb je een vraag aan Maarten Hachmang? Stel ‘m HIER.
