e-Column

Het is lachwekkend om de stuiptrekkingen van autofabrikanten zonder elektrische auto in de media te zien en horen. Dat merk je aan de misleidende reclamespots voor niet-pluginbare hybrides. Zo roept Ford “Zonder stekker; dus geen stekker-stress!”, Lexus heeft het over zelfladende Hybrides zónder diesel en zonder stekker, en Ruud de Wild roeptoetert “tot 50% elektrisch rijden zónder stekker” voor Toyota op de radio.

`Tuuuuuuut....tuuuuuuut...tuuuuuuut....'  'Dit is de voicemail van Ben van Beurden. Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep en ik bel je zo spoedig mogelijk terug.'  -PIEEEEEP-  `Ha, die Ben, met Sharon spreek je, Amsterdam, hee hoi. Jammer dat je er even niet bent. Ik wil even met je spreken

“Hey, daar heb je de laadpas-man,” zei mijn garagehouder (61) lachend toen ik bij hem was voor de jaarlijkse bandenwissel. “Ik geloof er nog niet in hoor, Maarten. In volledig elektrisch bedoel ik dan....” zei ‘ie. “We gaan eerst wel eens zien wat waterstof gaat doen.”

“Elektrisch rijden is niet moeilijk, maar wél anders”. Dat is de slogan van een training waar ik aan meewerk en wat zaken mag uitleggen over opladen en laadpassen. De training is onderdeel van het programma “Elektrisch rijden voor groentjes”. Tijdens het voorbereiden van m’n presentatie kwam ik...

Geen auto’s meer in het Palexpo-gebouw in Geneve, de International Motor Show is klaar. Een kleine 700.000 bezoekers hebben de ruim 150 primeurs bekeken, er tegenaan gehangen en er een mening over gevormd. En voor wie daar niet bij hoort, alle video’s met het EV-nieuws staan elders op dit platform.

Range Anxiety bestaat niet meer. Dacht ik. In 2016 ging ik met m’n gezinnetje en de Zoë een weekend naar Parijs. Met de toenmalige batterij van 22kWh had ik daar vier snellaadbeurten voor nodig. Het was even plannen, maar bleek niet onmogelijk. Via Tilburg, Brussel, Valenciennes en Roye bereikten we het hotel in Parijs. Heerlijk weekend gehad, en via dezelfde snelladers weer terug.

Over enkele dagen ga ik voor de tweede keer met mijn rijdende eierkoker, de Renault Zoe, met het hele gezin op wintersport. Gisterenavond heb ik qua voorbereiding de laatste poi bestanden (Points of Interest) met alle snelladers in mijn TomTom geladen

Op enige terughoudendheid bij reaguurders op social media hoef je doorgaans niet te rekenen. Da’s voor sommigen een deel van de aantrekkingskracht van social; iemand post iets, en je stampt er met z’n allen lekker makkelijk overheen, met ongefundeerde meningen, om van enige nuance maar niet te spreken.

Als mensen hun geliefde parkeerplekje exact voor hun huis verliezen aan een afgekruisd vak voor een laadpaal, dan vinden mensen dat vervelend. Dat begrijp ik. Vooral als je er al jarenlang parkeert kan het best een inbreuk zijn op je dagelijkse ritueel waar je dan spontaan van moet afwijken.

Ik had echt met hem te doen man. Ja, serieus. Nee, maar écht. Alexander. En we kunnen nu met z’n allen wel héél flauw gaan doen van: ‘Heeft ’ie dan geen proefrit gemaakt’, ‘Weet ‘ie niet hoe Fastned werkt?’, ‘Eindhoven-Zutphen is toch maar 120km?’. Maar laten we wel wezen, dit is een uiterst ernstige situatie die absoluut niet onderschat moet worden.

‘Waarom ben jij een platform begonnen dat zich richt op e-mobility, als petrolhead?’ Telkens weer krijg ik deze vraag te horen, op social media, op feestjes, zelfs van vakgenoten. Steeds maar weer antwoord ik dat de elektrische auto nou eenmaal de toekomst heeft, maar dat EV-geïnteresseerden nergens op één plek goede informatie kunnen vinden.

Waar de Dikke Van Dale voor het woord ‘blokkeerfries’ stemde, kwamen ze bij het “Genootschap Onze Taal” uit bij het woord ‘laadpaalklever’ als woord van het jaar 2018. Van mij had het rustig iets anders mogen zijn